Co za dzień......

Co za niespodzianka!!!!! Ale po kolei. Wczoraj zastałam awizo w skrzynce na listy, ale niespecjalnie mnie zainteresowało, ponieważ nie spodziewałam się żadnej przesyłki. Pomyślałam: pewnie  jakieś  pismo urzędowe, może coś trzeba płacić albo załatwiać. Jednak poszłam dzisiaj na pocztę. Spojrzałam na adres, a to przesyłka od Kiboko!!!!!! A tam takie cudo, że mnie zatkało.
Pięknie zapakowany w serduszkowe pudełko i uszytą (!) torebeczkę bajecznie kolorowy .... naparstek. To
już drugi z kolei od Kiboko.

Tak to wyglądało po kolei: karteczka i pudełeczko:

A w pudełeczku zawiązany woreczek:

 O, taki maleńki:

 A to moja "kolekcja" naparstków: no, może nie jest duża, ale powolutku się powiększa:

Ten brązowy, ósmy z lewej, to też od Kiboko, z Turcji :)

Kochana Marzenko, bardzo, bardzo Ci dziękuję. Taką mi sprawiłaś niespodziankę, że aż łzy mi poleciały  z  radości. Że o mnie pamiętasz, że masz takie dobre serce. Nasza znajomość internetowa trwa już kilka dobrych lat, a w tym roku spotkałyśmy się w realu na wystawie patchworków  w Krakowie. Tu jest adres bloga Kiboko, zajrzyjcie do niej, bo warto. Jej ostatnia praca jest niesamowita, zachwycająca!!!!!!

Kartki quilt c.d.

Pokazuję kartek ciąg dalszy. Trochę inne, niż poprzednio :) W wiekszości to aplikacje na różnym tle.

 Kartka poniżej jest wykonana metodą "crash", takie tam eksperymenty. Na zdjęciu tego nie widać, nie udało mi się tego pokazać. Te niebieskie - to jojo.

Pozdrawiam wszystkich, którzy tutaj zaglądają :)

Kartki

Dalszy ciąg kartek. Jestem w "kartkowym" ciągu.....

 Kartka patchworkowa:

Też patchwork, ale z koronką:

Tutaj liście, ale prawdziwe, takie z drzewa....

I tym akcentem na czasie  do następnego posta.....

Wspomnienie lata

Poduszka z kawałka tkaniny, która powstała z eksperymentów, związanych z farbowaniem. Jakiś czas temu bawiłam się w farbowanie z różnymi efektami. I tak właśnie wygląda ta poduszka. Jeszcze trochę lata na blogu.....

Dziękuję za to, że zaglądacie tutaj, że takie piękne komentarze, bardzo mnie to cieszy....

Len na wagę złota

W moich zasobach natknęłam się ostatnio na kawałek lnu, który pieczołowicie przechowywałam. Kiedyś przed laty znalazłam go na strychu naszego starego domu. Otóż jest to kawałek tkaniny  z ręcznie przędzionej nici z prawdziwego lnu. Nitka jest niejednakowej grubości, widać ręczną robotę. Nawet w niektórych miejscach udało mi się znaleźć okruszek tzw. paździerza.  Tkanina jest szorstka w dotyku i dosyć ciemna. Dla mnie taka szmatka  jest na wagę złota, to prawdziwy skarb. We współczesnych czasach autentyczny len???? To są nici, przędzione ręcznie w warunkach domowych na kołowrotku, następnie oddawane były do tkacza, który zamieniał je w tkaninę.  Potem poddawana ona była bieleniu a może nawet innym zabiegom. I co można z tego uszyć, żeby podkreślić wyjątkowość tej tkaniny?

Tylko kartkę, która nigdy nie zostanie wysłana. No, może zostać podarowana jakiejś zakręconej pasjonatce w wyjątkowym przypadku......
Mereżka robiona też nićmi lnianymi, do tego przyszyte wiekowe drewniane guziki. Trochę ta koronka mi nie pasuje kolorystycznie, zresztą tutaj w ogóle nic mi nie pasowało. Tylko ten kawałek lnu ze swoją wyjątkową fakturą i urodą, ale kartka wówczas byłaby niezwykle skromna......
I jeszcze jedna:

 Spód:

Pozdrawiam nowych obserwatorów mojego bloga. I wszystkich  zaglądających, miło mi Was wszystkich tutaj gościć:)))))
Dziękuję za budujące i pełne serca komentarze :))))))

Komplet z różą

Dostałam niedawno w prezencie czytnik książek. Polecam wszystkim, bardzo użyteczny gadżet,  zwłaszcza dla osób, lubiących czytać. Doskonale się sprawdza w podróży (wypróbowane). Ostatnio można kupić już sporo książek w formie e-booków w księgarniach internetowych. Ale nie o tym miałam pisać, tylko o pokrowcu do czytnika, na który znalazłam fajną szmatkę.  I jeszcze z pozostałej części uszyłam sobie kosmetyczkę :)

Tył kosmetyczki:

A tak w ogóle to muszę wam opisać trochę moich niepokojów. Może to w części wytłumaczy moje rzadkie wpisy.

Coś innego, chociaż też patchwork....

Kończy się ten szalony, wakacyjny czas. Kończą się moje wyjazdy, a przynajmniej może będą mniej intensywne. Zbliża się  ulubiona jesień ze swoim spokojem i wyciszeniem.  Tak, tak, lubię jesień, szczególnie złotą, ale nawet niekoniecznie. Postanowiłam pokazać coś, czego wydawałoby się, że nie można uszyć. No bo jak może wyglądać "uszyty" zegar? Albo zegar patchworkowy?
Ano, właśnie tak:

Zrobiłam tylko jeden egzemplarz. I raczej więcej nie będzie, dlatego, że zbyt dużo jest tutaj pracy, nie związanej z szyciem. Potrzebny jest zakup mechanizmu i wskazówek, wycinanie sklejki, mocowanie tego wszystkiego, żeby się trzymało kupy i to w miarę solidnie. Jakoś mnie to nie bawi. Ale ten  mój patchworkowy zegar działa. Niech posłuży komuś za inspirację :)

Pozdrawiam wszystkich zaglądających do mnie, bardzo dziękuję za zainteresowanie :)

Witam nowych obserwatorów :)

Za jeden uśmiech - kołderka dla Uli

Wysłałam  kołderkę do Uli. Uszyłam ją trochę wcześniej, ale przez te wyjazdy nie dałam rady wysłać, więc dopiero dzisiaj. Do szycia wyszukałam wesołe tkaniny, takie miłe i dziecięce, prawie same kropeczki. Ale szycie to tylko dodatek do ślicznych, haftowanych kwadracików. To zasługa Hani, Uli, Dżej nej, Mili, Cygi, MK, M, Jadzi i Lucyny Joli. Cała kołderka wypikowana jest "z ręki". Nie pikowałam zbyt gęsto, żeby pozostała miękka i miła, taka do przytulania. Mam nadzieję, że spodoba się Uleńce......

 Tak wygląda spód kołderki:

Wyjazdy i powroty

Tym razem Trójmiasto. Sopot, Gdańsk, Gdynia, Oliwa. Zwiedzanie i nawet trochę plażowania było. To był bardzo intensywny wyjazd. Siedzę i się głowię, jak tu zrobić relację. Kilka dni, ale mnóstwo zwiedzania, mnóstwo wrażeń, pływanie statkami, Muzeum Bursztynu i inne,  prawie 800 zdjęć. Spróbuję, może trochę ożywię mojego bloga, bo przysypia snem wakacyjnym....
Oczywiście Neptun.

 Cd. Gdańska, widok z nabrzeża.

 Słynny Monciak w Sopocie.

 Nawet kąpiele były...

 Opera Leśna w Sopocie

 Znowu morze, tak było codziennie....

 Nie, to nie pustynia.....

 Te wielbłądy też wyglądają, jak na wolności. Ale to ZOO wOliwie.

 Gdańsk tym razem z góry.

 I piękne Akwarium w Gdyni.

 Nie sposób wszystkiego opisać. W każdym razie wyjazd bardzo udany. Pogoda wspaniała, pod koniec było trochę chłodniej,  na zwiedzanie w sam raz.

Pozdrawiam wszystkich odwiedzających bloga, zadziwia mnie niezmiennie, że aż tyle osób tu zagląda, pomimo totalnego zastoju. Może niedługo zacznie się tutaj coś dziać....

Po wystawie w Krakowie...

Byłam, widziałam i to kilka razy :) Pierwszy w Polsce Festiwal Patchworku, zorganizowany w Krakowie przez BERNINĘ. Bardzo intensywny wyjazd.  Wystawiono chyba 9 moich prac, znajdują się tam w doborowym towarzystwie. Spotkałam mnóstwo przemiłych osób, prawie wszystkie to znajomości wirtualne  dotychczas. Spotkałam tylko jedną koleżankę, którą znałam wcześniej z Kołderkowa. Nagadałam się za wszystkie czasy, zrobiłam sporo zdjęć. W końcu testowałam maszynę do szycia Berniny z niezłym "bajerem" w postaci laserowego czujnika długości ściegu!!!!!
Teraz o patchworkach. Mnóstwo cudnych prac, które można obejrzeć z bliska. Kilka patchworków szytych ręcznie i ręcznie pikowanych. Normalnie uczta dla oczu i zachwyt dla duszy. Dla mnie niesamowite przeżycie, że to tu, w Polsce. W 2007 roku byłam na  Carrefour Europeen du Patchwork  w Ste Marie-aux-Mines we Francji, tamta wystawa była wielka, to był cały kompleks sal wystawowych,  rozrzuconych  na dużym obszarze, wystawiano nawet w kościołach,. Ale tutaj to jest dobry początek.

Jeśli ktoś cierpi na  niedosyt informacji, związany z wystawą, to zapraszam na bloga kiboko. Tam jest  wszystko pięknie i szczegółowo opisane, z mnóstwem zdjęć i komentarzy :)
Mój album zdjęć z Wystawy Patchworku w Krakowie, nic nowego, zdjęcia się  już powtarzają tyle razy.....
Dziękuję wszystkim osobom, z którymi się tam spotkałam za wspaniałe towarzystwo i interesujące rozmowy.

Makatka rocznicowa

Wczoraj właśnie skończyłam makatkę z okazji rocznicy ślubu. Kolejna makatka ze zdjęciem.  Latem trudniej jest szyć, zwłaszcza w takie upały. Nie chce się siedzieć w domu, tak miło jest na dworze. Tak więc uszycie czegokolwiek przy takich temperaturach uważam za sukces:)

 Trochę detali:

 A tak wygląda spód:

Jutro wybieram się do Krakowa  w odwiedziny do koleżanki, przy okazji zajrzę na wystawę patchworków, którą organizuje Bernina. Mam nadzieję, że w następnym poście uda mi się napisać relację z tej wystawy :)