Tylko dla osób o zdrowych nerwach. Dwa tygodnie horroru.

Na wstępie oleander, który przywitał mnie kwiatami po powrocie do domu z  zawieszką, złożoną z kaczek wg projektu Tone Finnanger.

Dalej już nie jest wesoło,  ale za tyle dobrych słów wsparcia jestem Wam winna wyjaśnienia. Niech  to będzie Wam pomocą w życiu albo nauką i  przestrogą.
Otóż bez żadnych szczególnych dolegliwości postanowiłam zrobić sobie badania profilaktyczne. Powinnam je wykonywać, ponieważ jestem po operacji tarczycy i ze względu na limfocytozę, która została stwierdzona kilka lat temu.
 Lekarz rodzinny dał mi dodatkowo skierowanie na rtg klp. Wszystkie wyniki badań okazały w porządku, natomiast w  opisie rentgena stwierdzono dwa okrągłe cienie na płatach płuc z sugestią pogłębienia diagnozy poprzez wykonanie TK. po wizycie u lekarza rodzinnego poszłam prywatnie do internisty. Miła ani doktor  stwierdziła z całą pewnością (na podstawie tego zdjęcia)  chorobę nowotworową z przerzutami (to był piątek). Dostałam skierowanie  do szpitala na internę z nefro. W poniedziałek zostałam przyjęta na oddział. Tam w  "szalonym pośpiechu" wyznaczono mi termin TK na czwartek (jak się okazało, zrobiono mi tylko TK klatki piersiowej, a przecież można było zrobić więcej). W międzyczasie badania ginekologiczne, USG węzłów chłonnych i USG jamy brzusznej. Wszystko wszędzie w porządku.

Następny dzień - piątek. Długo czekałam na wynik TK. Gdzieś przed południem przyszła pani doktor i powiedziała, że się potwierdziło podejrzenie i że trzeba szukać źródła. Powiedziała też, że będę miała endoskopię (gastro- i kolono-) 4 kwietnia (czyli za jakieś dwa tygodnie).  Za jakąś godzinę po niej pojawił się pan profesor ordynator i oznajmił mi, że   opisu TK nie można zinterpretować jednoznacznie i że mam przyjść w poniedziałek (proszę zwrócić uwagę na kolejność!!). I ten bardzo miły i uśmiechnięty pan ordynator zadecydował, że należy mnie wypisać do domu. Bez diagnozy. W takim stanie psychicznym. Poprosiłam o cokolwiek, żebym mogła chociaż spać w nocy - dostałam receptę na  hydroksyzynę.

Nie piszę tutaj o tym, co czułam, o tym dygocie wewnętrznym, który mi towarzyszył cały czas. Zaczęło mnie wszystko boleć. Nie wiem, czy można to sobie wyobrazić, ale to była straszny czas dla mnie i mojej Rodziny. Ta właśnie niepewność i całkowity brak pomocy. . 

Nie muszę chyba pisać, że w poniedziałek potraktowano mnie jak natręta, na odczepnego ustalono biopsję płuc za dwa dni (potem się okazało, że biopsja w tym przypadku zupełnie nie miała sensu). Żeby  dopełnić całości leczenia w naszym prowincjonalnym, zamojskim szpitalu - zgubiono płytkę z TK, która powinna była być dołączona do Karty informacyjnej przy wypisie.

Dalej nastąpiła  błyskawiczna akcja z Lublinem, dzięki mojemu mężowi i jego znajomym. Trzy dni wyjazdów codziennych. Następna tomografia (w odstępie kilku dni) tym razem "całego człowieka", całe mnóstwo wskaźników we krwi, USG węzłów chłonnych.  I oczekiwana rozmowa z lekarzem. Nie stwierdzono choroby nowotworowej. Zostałam też zaprowadzona do doskonałego lekarza na Oddziale Torakochirurgii, który wnikliwie obejrzał badanie TK. Autorytatywnie stwierdził z uzasadnieniem, że nie mogą to być zmiany nowotworowe. Faktem jest, że zmiany w płucach są. Żeby sprawdzić, co to jest, jestem umówiona zaraz po świętach na pobranie próbki, trzeba się położyć na kilka dni w szpitalu, ale już nie w naszym. Zabieg nazywa się wideotorakoskopia.

Nie wiem, w jaki sposób, komu i w jakiej kolejności jak dziękować za wsparcie i pomoc....

O całym łańcuszku ludzi dobrej woli.....

Czy o Pani Doktor z Lublina, która mnie wycałowała z radości po przejrzeniu wyników?

Czy o moim mężu, który trwał ze mną cały czas?

Czy o osobach, które przez ten cały trudny czas pisały do mnie maile, przysyłały zdjęcia patchworków, czy kwiatów?

O komentarzach z dobrymi słowami i pozytywnymi myślami?

O moich Synach, Synowej, Wnuczkach i całej mojej Rodzinie, która przeżywała to wszystko  razem ze mną?

Jedno słowo dziękuję, to za mało.....

Jeszcze trochę badań przede mną, jeszcze pobyt w szpitalu, ale już nie zamojskim...